Na jeden dzień Nowogród Bobrzański stał się miejscem kolejnego – dziewiątego spotkania wspólnoty górali bukowińskich pod nazwą „Bukowińskie Kolędowanie”. Pierwsze spotkanie odbyło się w 2006 r. w Żaganiu, jego pomysłodawcą i propagatorem był i nadal jest Mirosław Delost. Obecne IX Bukowińskie Kolędowanie odbyło się w sobotę 4 stycznia 2014 r. Poprzednie – ósme – miało miejsce w Piławie Dolnej, a jubileuszowe w 2015 r. zaplanowane zostało w Żaganiu.
Tradycyjnie Kolędowanie rozpoczęła wspólna modlitwa w kościele pw. Św. Bartłomieja. Odmówiono różaniec za zmarłych ze wspólnoty bukowińskiej (w tym za zmarłego ks. Michała Zielonkę – kapelana górali czadeckich). Potem została odprawiona, koncelebrowana msza święta, pod przewodnictwem księdza Marka Chocieja CM. Uczestniczyło w niej 14 wspólnot bukowińskich (na 15) z całej Polski (ponad 170 osób). Władze Gminy Nowogród Bobrzański reprezentowali: Burmistrz Andrzej Bawłowicz, Doradca Marian Cygan oraz wiceprzewodnicząca Rady Miejskiej Agata Dulska.
Kolejna część obchodów Bukowińskiego Kolędowania przeniosła się do Sali Ośrodka Kultury Sportu i Rekreacji. Na wstępie dzieci ubrane w tradycyjne stroje bukowińskie przeszły dzwoniąc dzwoneczkami pod scenę. Następnie gospodynie z zespołu „Serce Bukowiny” z Nowogrodu Bobrzańskiego odśpiewały pieśń „Buki moje buki”. Prowadzący imprezę p. Sabina Seul, Mirosław Delost i ks. Jerzy Najdek (obecny kapelan górali czadeckich) poprosili Burmistrza Nowogrodu Andrzeja Bawłowicza o otwarcie IX Bukowińskiego Kolędowania. Po nim krótkie przemówienie wygłosił ksiądz misjonarz Marek Chociej, po czym dzieci rozdały uczestnikom opłatki, którymi łamano się i życzono sobie wszelkiej pomyślności.
Ostatnią część imprezy wypełniły występy zespołów bukowińskich. Wystąpiły one w następującej kolejności: Zespół Górali Czadeckich „Tajdany” ze Strzegomia, Góralski Teatr Pieśni „Dunawiec” ze Zbylutowa, Zespół „Echo Bukowiny” z Lubania, Zespół Śpiewaczy „Podgrodzianki” z Raciborowic Górnych, Zespół Pieśni i Tańca Górali Czadeckich „Pojana” z Piławy Dolnej, Zespół Górali Czadeckich „Strzegomianki” ze Strzegomia, Zespół Górali Czadeckich „Jodełki” z Żagania, Zespół Pieśni i Tańca Górali Czadeckich „Źródełko” z Wichowa, Zespół Górali Czadeckich „Wichowianki” z Wichowa, Zespół „Rosa” z Drągowiny, Zespół Górali Czadeckich „Watra” z Brzeźnicy, Zespół „Stanowianie” ze Stanowa oraz Zespół Górali Czadeckich „Dawidenka” z Koźlic.
* * *
Historia i losy społeczności bukowińskiej były złożone. Doświadczenia dziejowe nie oszczędziły pojedynczych rodzin, wsi i regionów. W dużym skrócie można powiedzieć, że Górale bukowińscy to potomkowie ludności polskiej – Ślązaków i mieszkańców Żywiecczyzny, którzy przed wiekami osiedlili się w okręgu czadeckim, w dolinie rzeki Kysucy na obecnych terenach północno-zachodniej Słowacji. Nazywano ich wówczas góralami czadeckimi. W 1803 roku w poszukiwaniu lepszego życia przenieśli się oni na Bukowinę, która znajdowała się wówczas na terenie Austro-Węgier, a w okresie międzywojennym stała się częścią Rumunii. Po II wojnie światowej część górali bukowińskich osiedliła się na tzw. ziemiach odzyskanych, w tym na ziemi lubuskiej. Zarówno tam, jak i tu Górale gorliwie pielęgnowali kulturę i zwyczaje przekazane przez swoich rodziców i dziadów. Zawsze podkreślali swoje przywiązanie do wiary katolickiej. Potrafili bardzo szybko zasymilować się z pozostałą ludnością, która jak oni, przybyła na tak zwane „Ziemie Odzyskane”. Budowali w ten sposób swój dobrobyt oraz dobrobyt Gminy i regionu. Jednak cały czas pamiętali o swoich korzeniach, o swojej kulturze i o swoich zwyczajach. To w różnorodności narodowościowej i kulturowej wyróżniało i nadal wyróżnia Górali z Bukowiny. Wystarczy tylko wspomnieć o zwyczajach Wielkanocnych czy Bożonarodzeniowych.
